Filtr cząstek stałych to element obowiązkowy każdego samochodu z silnikiem Diesla. Jego zadaniem jest ograniczenie emisji szkodliwych cząstek wydobywających się z silnika. Kiedy tylko pojawiły się na rynku, były opcjonalnym wyposażeniem aut. Dzisiaj stanowią zaś obowiązkowy element pojazdów z silnikiem o zapłonie samoczynnym. Ma to związek z pojawieniem się w 2005 roku normy emisji spalin Euro 4. Jakie są rodzaje filtrów cząstek stałych i czym się charakteryzują? Odpowiedź na te i wiele innych pytań znajdziesz w poniższym artykule. Zapraszamy do lektury!
Warto rozpocząć od tego, czym tak naprawdę jest filtr cząstek stałych. Zatem jest to filtr, który wchodzi w skład układu wydechowego. Znajdziesz go w pojazdach posiadających silniki wysokoprężne. Zadaniem tego filtra jest oczyszczanie paliwa z cząstek sadzy, jak również popiołów. W silnikach samochodowych stosowany jest od 1996 roku. Dzięki filtrom cząstek stałych udało się częściowo wyeliminować emisję czarnego dymu, który był charakterystyczny dla aut z silnikiem Diesla.
Filtr cząstek stałych zlokalizowany jest za katalizatorem. Umieszczony jest w puszce ze stali nierdzewnej. Wewnątrz znajduje się ceramiczny korpus filtra. Jego środek składa się z mocno zagęszczonych kanałów, które są umieszczone równolegle względem siebie, co sprawia, że tworzą siatkę. Są one zamknięte z jednej strony, naprzemiennie od strony dolotowej oraz wylotowej. Taka konstrukcja sprawia, że spaliny muszą przebić się przez ścianki kanałów wlotowych, żeby przedostać się do wylotowych. Podczas tego procesu pozostawiają na ściankach filtra cząstki sadzy oraz popiołów. Warto także dodać, że ściany kanałów wykonane są z węglika krzemu pokrytego tlenkiem glinu oraz tlenkiem ceru, a na nich znajdują się cząstki platyny.
Istnieją dwa podstawowe rodzaje filtrów cząstek stałych, czyli DPF (suche) oraz FAP (mokre). Zarówno pierwszy, jak i drugi ma dokładnie takie samo zastosowanie, czyli oczyszczanie paliwa z cząstek sadzy, a także popiołów. Oba są również tak samo skuteczne. Dlaczego zatem występują dwa rodzaje filtrów cząstek stałych? Wynika to z faktu, że w FAP dodatkowo użyty jest środek do wzbogacania paliwa, który pobierany jest z osobnego zasobnika. Takie rozwiązanie wprowadził na rynek koncern PSA, czyli twórca marki Peugeot oraz Citroen. Jego nazwa filtre a particule pochodzi więc z języka francuskiego, a w skrócie określana jest jako FAP. Posiada on wbudowane w ściany cząstki platyny, tlenku ceru oraz tlenek glinu. Oprócz tego tlenek ceru podawany jest do zbiornika paliwa. Dzięki temu temperatura utleniania sadzy znajdującej się w filtrze cząstek stałych odbywa się w dużo niższej temperaturze niż wypalanie w przypadku DPF. Ta temperatura różni się o około 200°C. Uważa się, że filtry FAP są mniej wytrzymałe niż DPF. Warto wspomnieć, że DPF-y nie wymagają wzbogacania paliwa żadnymi dodatkami. Najczęściej stosowane są przez producentów japońskich oraz niemieckich samochodów.
Filtr cząstek stałych – zarówno DPF, jak i FAP – jest to dosyć drogi element układu wydechowego w samochodzie. Nowy filtr potrafi kosztować nawet kilka tysięcy złotych. Nikt z nas nie chce przecież ponosić tak dużego kosztu wymiany. Z tego powodu warto pamiętać o systematycznej regeneracji filtra – co 200-250 tysięcy km. Nie warto czekać aż pojawią się pierwsze niepokojące objawy zapchanego filtra DPF. Najlepsza metoda regeneracji to metoda hydrodynamiczna. Nie dość, że jest bardzo efektywna, ponieważ potrafi przywrócić filtrowi cząstek stałych dawną jakość w niemal 100%, to w porównaniu do zakupu nowego filtra jest naprawdę niedroga. Koszty czyszczenia DPF oraz FAP rozpoczynają się od 400 zł (w przypadku aut osobowych). Dbając o regularną regenerację filtra unikniesz problemów przy przeglądzie, a także z homologacją. Co więcej, unikniesz także niepotrzebnych mandatów podczas kontroli drogowej.